Χριστίνα Ζουπάνου – A Vegan Foodie
Μιλήσαμε με την Χριστίνα Ζουπάνου, μία νέα vegan γυναίκα που, μέσω της θέσης της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προάγει τις αξίες του βιγκανισμού. Στο πρώτο μέρος της συζήτησής μας μαθαίνουμε για την καθημερινότητά της, τις θετικές αλλαγές που της προκάλεσε ο βιγκανισμός, και τα σχέδιά της για το μέλλον.
Vegan Times: Πείτε μας λίγα λόγια για τον εαυτό σας. Τί σας άρεσε να κάνετε από παιδί, τί ταλέντα έχετε, τί σπουδές έχετε κάνει;
Χριστίνα Ζουπάνου: Καλημέρα! Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να σας ευχαριστώ πολύ για αυτήν τη συνέντευξη και την προσφορά της Vegan Times στο vegan community! Μας βοηθάτε πολύ σε καθημερινό επίπεδο!
Λίγα λόγια για εμένα: Με λένε Χριστίνα, είμαι 28 χρονών και μεγάλωσα στην Κηφισιά (αν και τώρα μετακόμισα κοντά στη θάλασσα). Αγαπώ πολύ τα ζώα, λατρεύω τις εκδρομές στη φύση, προσπαθώ να διαλογίζομαι καθημερινά, τρελαίνομαι για το φαγητό (μόνο αν είναι vegan φυσικά), λατρεύω να περνάω χρόνο με τους αγαπημένους μου ανθρώπους και μου αρέσει πολύ ό,τι έχει να κάνει με την προσωπική ανάπτυξη και εσωτερική αφύπνιση! Σαν άνθρωπος προσπαθώ πλέον να βλέπω τη θετική πλευρά της ζωής, να μην παίρνω τίποτα ως δεδομένο… γιατί δεν είναι… και να βλέπω τη ζωή με μαγεία! Μπορώ να πω πως ό,τι μου αρέσει σήμερα, μου άρεσε από μικρή! Επίσης, έχω ταξιδέψει σε πολλές χώρες και ζήσει στις παρακάτω: Τουρκία, Γαλλία, Ολλανδία και για λίγο στο Μπαλί.
Κάτι που μου έχουν πει πολλοί άνθρωποι όταν με πρωτογνωρίζουν, είναι το ότι αισθάνονται ότι μπορούν να μου εμπιστευτούν τα πάντα. Πράγματα που δεν έχουν πει ούτε στους πιο κοντινούς τους ανθρώπους! Δεν ξέρω αν θεωρείται ταλέντο, σίγουρα όμως είναι κάτι πολύ όμορφο να ακούς και κάτι το οποίο συμβάλλει στο να χτιστούν υπέροχες σχέσεις.
Έχω σπουδάσει Μάρκετινγκ και Επικοινωνία στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (τέως ΑΣΟΕΕ) και δουλέψει σε διάφορες εταιρείες ως Marketing Manager, Digital Marketing Manager και Business Development Manager. Πριν 1,5 χρόνο ξεκίνησα να ασχολούμαι με την προώθηση του βιγκανισμού στην Ελλάδα, μέσω του Instagram προφίλ μου @aveganfoodie_.
Vegan Times: Ποιος ήταν ο βασικός λόγος που σας ώθησε να γίνετε vegan; Υπήρξαν κάποιες στιγμές που σας έβαλαν σε δεύτερες σκέψεις;
Χριστίνα Ζουπάνου: Τα πρώτα χρόνια πέρασα από τη φάση του “είμαι vegetarian”. Για να είμαι τελείως ειλικρινής, έγινα vegetarian κυρίως για την υγεία μου και το περιβάλλον. Στην πορεία έκανα τη σύνδεση σχετικά με τα ζωάκια και κατάλαβα πόσο λάθος είναι αυτό που γίνεται από ηθική άποψη. Μέσα μου γνώριζα εξ αρχής ότι θα γίνω vegan. Απλά επέλεξα να το πάω σταδιακά. Αυτό που με έσπρωξε από vegetarian να γίνω vegan ήταν ακριβώς οι ίδιοι λόγοι. Δηλαδή, ήθελα να είμαι ακόμα πιο υγιής, να προστατεύω ακόμα περισσότερο το περιβάλλον και να μην εκμεταλλεύομαι κανένα ζώο με οποιονδήποτε τρόπο. Την περίοδο που τα σκεφτόμουν όλα αυτά έμαθα επίσης ότι πολλοί vegans βελτίωσαν τις επιδόσεις τους στη γυμναστική, ότι είχαν περισσότερη ενέργεια και δύναμη, ότι αισθάνονταν πιο ανάλαφροι κ.λπ. Τί άλλο να ζητήσω σαν πληροφορία;
Ποτέ μα ποτέ δεν μπήκα σε δεύτερες σκέψεις για αυτήν μου την επιλογή! Δεν μου λείπει τίποτα, δεν ζω σε στέρηση και δόξα τω Θεώ είμαι υγιέστατη!
Vegan Times: Αν είχατε την ευθύνη της ανατροφής ενός παιδιού (π.χ. αν υιοθετούσατε ή κάνατε παιδί), θα ακολουθούσατε και στο παιδί βίγκαν διατροφή;
Χριστίνα Ζουπάνου: Θα απαντήσω πολύ ειλικρινά λέγοντας, πως ναι, αυτή είναι η πρόθεσή μου! Και λέω η πρόθεση, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή. Ειδικά όταν το παιδί ενηλικιωθεί, δεν θα ήθελα ποτέ να απαιτήσω να διαλέξει κάτι το οποίο εγώ πιστεύω και ακολουθώ. Αν και νομίζω, ότι ένα παιδί που θα μεγαλώσει σε μία οικογένεια που θα του πει τί πραγματικά γίνεται σε αυτόν τον κόσμο… σε μία οικογένεια με βασικές αξίες την αγάπη, την ειρήνη, την ενσυναίσθηση και τον σεβασμό… έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να επιλέξει τον βιγκανισμό σαν μία δική του συνειδητή απόφαση. Επίσης, μέσω viral videos βλέπω όλο και περισσότερο την έμφυτη αγάπη των παιδιών προς τα ζώα. Σε αυτές τις τρυφερές ηλικίες, αν τους μιλήσει κανείς ειλικρινά για το τί συμβαίνει, νομίζω από μόνα τους δεν θα θελήσουν να φάνε ξανά ένα ζωάκι ή να του πάρουν το γάλα του, το μαλλί του, το μέλι του, κ.λπ.
Πιστεύω πραγματικά πως θα είναι για το καλό του παιδιού μου και αυτό γιατί σύμφωνα με πολλούς επιστημονικούς φορείς (μεταξύ αυτών η Ένωση Διαιτολόγων των ΗΠΑ και αυτή του Καναδά), η βίγκαν διατροφή είναι κατάλληλη για όλους και όλα τα στάδια της ζωής: για couch potatoes, για αθλητές, για εγκυμονούσες, βρέφη, παιδιά, εφήβους και ηλικιωμένους.
Εδώ να πω, πως και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου θα επέλεγα να παραμείνω vegan. Πολλοί εδώ θα σκεφτούν το θέμα του σιδήρου και ότι χρειάζεται μία γυναίκα να τρώει κρέας. Θέλω να τονίσω ότι από τότε που έγινα vegan (όχι vegetarian), ο αιματοκρίτης μου έχει ανέβει κατά 6% μέσα σε 6 μήνες. Από σχεδόν αναιμική, έχω πλέον έναν πολύ καλό αιματοκρίτη και αυτό το οφείλω στην vegan διατροφή. Άρα δεν μπορεί πια να με πείσει κανείς ότι δεν είναι κατάλληλη αυτή η διατροφή όσον αφορά σε αυτό το ζήτημα. Και τέλος, έχω ακούσει ότι πολλές αποβολές οφείλονται στην υψηλή κατανάλωση κρέατος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εξαιτίας του ότι μέσα από το κρέας περνάνε όλα αυτά τα φάρμακα στη γυναίκα και στο παιδί. Τί να πω… μπορεί να είναι urban myth. Αλλά έκανε κλικ μέσα μου και δεν θα ήθελα καθόλου να κάνω κακό στο παιδί μου ή στον οργανισμό μου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου.
VT: Πώς ενημερώσατε το οικείο περιβάλλον σας και πώς αυτό αποδέχθηκε την αλλαγή σας;
XZ: Όταν έγινα vegetarian (πριν πέντε χρόνια δηλαδή), κάποια μέλη της οικογένειάς μου δεν το πήραν πολύ καλά. Από αγάπη φυσικά, γιατί ήθελαν να είναι σίγουροι πως θα είμαι υγιής. Οι φίλοι μου δεν είχαν ποτέ θέμα με αυτό, ούτε το σχολίασαν αρνητικά.
Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι, ότι όταν 3,5 χρόνια αργότερα αποφάσισα να γίνω vegan, δεν μου είπε κανείς τίποτα αρνητικό! Είχαν προφανώς ήδη δει ότι είμαι υγιέστατη, οπότε δεν τους ανησύχησε. Πιστεύω επίσης, ότι λόγω της διάδοσης του βιγκανισμού στη χώρα μας, είχαν ακούσει και από άλλες πηγές όλα τα θετικά του να είσαι vegan.
VT: Πολλοί άνθρωποι που αποφασίζουν να γίνουν βίγκαν βιώνουν μια περίοδο θλίψης για τον προηγούμενο εαυτό τους (δηλ. μετανιώνουν που δεν το έκαναν νωρίτερα) καθώς και για το ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι βίγκαν. Περάσατε (ή περνάτε πότε-πότε) κάτι τέτοιο; Πώς το διαχειριστήκατε/διαχειρίζεστε;
ΧΖ: Δεν πέρασα ποτέ περίοδο θλίψης για τις παρελθοντικές μου επιλογές και για να είμαι τελείως ειλικρινής δεν το έχω ακούσει και από γνωστούς μου που είναι vegan. Ίσως απλά να μην έχει τύχει να το συζητήσουμε. Είμαι πάντα της άποψης να κοιτάμε μπροστά και να μην μένουμε στο παρελθόν. Ό,τι έγινε… έγινε και σημασία έχει μόνο το τί κάνουμε από εδώ και πέρα. Νομίζω είναι σημαντικό να διοχετεύει κανείς την ενέργειά του σε όμορφα πράγματα. Επίσης, θεωρώ ότι είναι πιο ουσιώδες αντί κανείς να νιώθει θλίψη για τις παλιές του επιλογές, να δει τί μπορεί να κάνει από εδώ και πέρα και να αναρωτηθεί “Πώς μπορώ να προωθήσω τον βιγκανισμό;” “Τί να μαγειρέψω σε αγαπημένους μου ανθρώπους, προκειμένου να αντιληφθούν πόσο νόστιμη είναι η vegan διατροφή;” κ.λπ.
Σχετικά με το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, να πω ότι αν κάτι μου προκαλεί θλίψη μέχρι σήμερα είναι ακριβώς αυτό. Δεν μπορώ καν να φανταστώ τί βασανισμό περνάνε τα ζωάκια που είναι προς κατανάλωση. Ούσα πολύ ευαίσθητη, με πιάνει η ψυχή μου κάθε φορά που το σκέφτομαι. Αυτό το κομμάτι το διαχειρίζομαι με πολλή πίστη. Θέλω να πιστεύω πως τα πράγματα θα αλλάξουν σιγά σιγά. Και βλέπω όλο και περισσότερους ανθρώπους να υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ζώων, κάτι που φυσικά με γεμίζει αισιοδοξία!
VT: Τί συναισθήματα σας δημιουργεί το γεγονός ότι η χρήση ζώων για φαγητό, ένδυση, κ.ά. είναι διάχυτη και οι περισσότεροι άνθρωποι (μεταξύ αυτών και άνθρωποι που αγαπάμε) συμμετέχουν σε αυτό;
XZ: Η αλήθεια είναι πως με στεναχωρεί κάποιες φορές όταν αντιλαμβάνομαι ότι άνθρωποι που αγαπώ και γνωρίζω ότι έχουν αγάπη μέσα τους, συνεχίζουν να επιλέγουν να κάνουν πράγματα, χωρίς να σκέφτονται καθόλου τον πόνο που προκαλείται. Πλέον δεν μπορώ καθόλου να ταυτιστώ με το “θα φάω μπριζόλα γιατί μου αρέσει”, “θα αγοράσω γούνα γιατί είναι πολύ όμορφη”, “θα αγοράσω δερμάτινα παπούτσια/ζώνη/πορτοφόλι γιατί νομίζω ότι είναι καλύτερα”, κ.λπ. Από τη στιγμή που μπορούμε πλέον να καλύψουμε όλες μας τις ανάγκες με vegan εναλλακτικές, θεωρώ πως είναι κάπως εγωκεντρικό. Γιατί για εμάς αποτελεί μία στιγμιαία απόλαυση. Για τα ζωάκια όμως αυτό είναι βασανιστικό και είναι και ο λόγος για τον οποίο τελικά θανατώνονται. Αλλά και πάλι, δεν τους κρίνω πραγματικά. Και εμένα μου πήρε 23 χρόνια να κάνω το connection, οπότε προσπαθώ πάντα να το θυμάμαι αυτό. Επίσης, διαλέγω πλέον σε ποιους μιλάω και σε ποιους όχι. Ξέρω άτομα τα οποία άμα τους πεις “να κόψουν την μπριζόλα”, θα σε στραβοκοιτάξουν. Αλλά και άλλα τα οποία είναι πολύ εξελιγμένα και είναι έτοιμα να κάνουν την αλλαγή. Π.χ. πριν 2 σαββατοκύριακα πήγα με την νέα μου κοριτσοπαρέα στο εξοχικό μου, και μία φίλη μου, από αυτά που συζητήσαμε όλο το ΣΚ, έγινε vegan.
VT: Πιστεύετε ότι η υιοθέτηση της βίγκαν φιλοσοφίας σας έχει βοηθήσει να αναπτυχθείτε ως άνθρωπος και σε άλλα επίπεδα; Δηλ. έχει αυξηθεί η ευαισθησία σας και η κατανόησή σας για άλλα θέματα;
ΧΖ: Το πιστεύω 100%. Απλά εδώ αξίζει να σημειώσω ότι όταν πρωτοάλλαξα τις διατροφικές μου συνήθειες, παράλληλα άρχισα να ασχολούμαι πολύ ενεργά με την προσωπική μου ανάπτυξη και αναζήτηση. Θεωρώ πως όλα λειτούργησαν συνεργατικά στο να ευαισθητοποιηθώ και γίνω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα.
Σίγουρα όμως μέσω του vegan community, έχω ευαισθητοποιηθεί πολύ όσον αφορά στο περιβάλλον και την προστασία του. Προσπαθώ να σκέφτομαι καθημερινά τί μπορώ να κάνω για να ζω όσο πιο less waste γίνεται. Επίσης, όλη η φιλοσοφία του βιγκανισμού με έχει βοηθήσει στο να καταλάβω ότι είμαστε όλοι ίσοι και ότι είμαστε όλοι ένα (άνθρωποι, ζώα, φύση). Θεωρώ ότι δεν έχουμε δικαίωμα να αφαιρούμε τη ζωή από κανένα ον.
VT: Πώς το A Vegan Foodie δένει με την καθημερινότητα και το επαγγελματικό σας μέλλον;
ΧΖ: Το A Vegan Foodie μπορώ να πω ότι είναι η καθημερινότητά μου, καθώς “παράτησα” όλες τις άλλες επαγγελματικές μου δραστηριότητες προκειμένου να το στήσω. Όνειρό μου ήταν να προωθήσω τον βιγκανισμό στην Ελλάδα και να κάνω “κάτι δικό μου” (εννοώντας να είμαι το αφεντικό του εαυτού μου). Κάθισα λοιπόν και αναρωτήθηκα “Πώς μπορούν να συνδυαστούν αυτά τα δύο;”. Αποφάσισα πως το content creation μέσα από ένα Instagram προφίλ είναι μια καλή αρχή.
Επίσης, το A Vegan Foodie συνδέεται και με το επαγγελματικό μου μέλλον. Δεν θα ήθελα να σταματήσω να ασχολούμαι με αυτό. Ακριβώς το αντίθετο! Θα ήθελα να το “μεγαλώσω”. Να δημιουργήσω δηλαδή περισσότερα μέσα (π.χ. κανάλι στο YouTube), να κάνω consulting σε επιχειρήσεις ως Marketer εξειδικευμένος στον βιγκανισμό και ίσως να φτιάξω και δικά μου προϊόντα.
VT: Πώς φαντάζεστε ότι θα είναι ο κόσμος το 2030;
ΧΖ: Ελπίζω για το καλό όλων μας, μέχρι το 2030 να έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα. Όπως έχουν αναφέρει μέχρι και εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ, ο βιγκανισμός είναι μονόδρομος προκειμένου να μην καταστραφεί ο πλανήτης.
Δεν ξέρω πώς θα είναι τα πράγματα τότε, αλλά μπορώ να σου πω σίγουρα πώς θα ήλπιζα να είναι. Ελπίζω η πλειονότητα να είναι vegan ή έστω να έχει μειώσει την κατανάλωση ζωικών σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό. Εύχομαι ο κόσμος να έχει κατανοήσει πόσο σημαντικό είναι να ζούμε με σεβασμό προς το περιβάλλον και να ζει με βάση το less waste πρότυπο. Και επιτέλους, ο κόσμος να σταματήσει να είναι τόσο αλαζονικός και να νομίζει ότι του ανήκουν όλα! Αυτό φυσικά θα έχει ως αποτέλεσμα να μην κακοποιούνται τα ζώα και να μην καταστρέφουμε το περιβάλλον.
Μακάρι η νέα γενιά, που δηλώνω πως με έχει εκπλήξει από το πόσο ενημερωμένη είναι, να κάνει τη διαφορά.
Στα 37 μου θα ήθελα να έχω πετύχει επαγγελματικά αυτά που ανέφερα στην παραπάνω ερώτηση και να έχω υιοθετήσει έναν ακόμα πιο less waste τρόπο ζωής.
Η συνέχεια της συζήτησης αναπτύσσεται σε επόμενη δημοσίευση.
© Vegan Times 22-07-2021