Διαιτητικές προσλήψεις αναφοράς (ΣΗΠ, κ.λπ.)
Η Συνιστώμενη Ημερήσια Πρόσληψη ανήκει σε μια οικογένεια αριθμών («διαιτητικές προσλήψεις αναφοράς») που προσδιορίζονται από τους εθνικούς Οργανισμούς Υγείας. Οι αριθμοί αυτοί εξάγονται παρατηρώντας την διατροφική πρόσληψη φαινομενικά υγιών ατόμων. Αφορούν στην πρόσληψη υγιών ανθρώπων και δεν είναι πάντοτε κατάλληλες όταν υπάρχει κάποια διατροφική έλλειψη ή ασθένεια.
Οι διαιτητικές προσλήψεις αναφοράς μπορούν να υποβοηθήσουν τις διατροφικές αποφάσεις των ατόμων, την αξιολόγηση διατροφικών πλάνων από επαγγελματίες υγείας, και τον προγραμματισμό σιτηρεσίων που απευθύνονται σε συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού.
Η Μέση Απαίτηση (ΜΑ) είναι η ποσότητα που καλύπτει τις απαιτήσεις του 50% του πληθυσμού συγκεκριμένης ηλικίας και φύλου. Η Συνιστώμενη Ημερήσια Πρόσληψη (ΣΗΠ) είναι η ποσότητα ενός θρεπτικού συστατικού που καλύπτει τις απαιτήσεις του 97,5% του πληθυσμού, και συνήθως υπολογίζεται ως δύο τυπικές αποκλίσεις πάνω από την Μέση Απαίτηση. Τέλος, το Ανώτατο Επίπεδο Ανεκτής Πρόσληψης τίθεται για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος ανεπιθύμητων παρενεργειών. Και τα τρία μέτρα αφορούν σε προσλαμβανόμενες ποσότητες και όχι σε απορροφώμενες ποσότητες. Η Μέση Απαίτηση και η ΣΗΠ δεν υποδεικνύουν τις ελάχιστες ποσότητες που πρέπει να καλύπτονται υποχρεωτικά κάθε μέρα αλλά δείχνουν τις μέσες ποσότητες που συνιστάται να προσλαμβάνονται κατά μέσον όρο μέσα σε ένα εύλογο διάστημα, π.χ. 5-10 ημερών. Συνιστάται επίσης τα προσλαμβανόμενα θρεπτικά συστατικά να προέρχονται από ποικιλία τροφίμων και όχι από μεγάλη κατανάλωση λίγων τροφίμων ή συμπληρώματα.
Τα τρόφιμα περιέχουν μία πληθώρα επωφελών θρεπτικών συστατικών. Προσλήψεις αναφοράς έχουν προσδιοριστεί μόνο για ένα υποσύνολο αυτών. Μια υγιεινή διατροφή καλύπτει όχι μόνο τα θρεπτικά συστατικά για τα οποία έχει προσδιοριστεί ΜΑ και ΣΗΠ αλλά και πλήθος άλλων ευεργετικών θρεπτικών συστατικών τα οποία δημιουργούν συνέργειες με άλλα θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στα τρόφιμα.
Οι ΣΗΠ προσδιορίζονται με τρόπο που να μειώνουν τον κίνδυνο ατελούς πρόσληψης σε έναν φαινομενικά υγιή πληθυσμό. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι όλοι οι υγιείς άνθρωποι πρέπει να καλύπτουν την ΣΗΠ. Ούτε όταν κάποιος άνθρωπος έχει μέση ημερήσια πρόσληψη κατώτερη της ΣΗΠ σημαίνει αυτομάτως ότι έχει ανεπαρκή διατροφή. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία στην πρόσληψη θρεπτικών συστατικών μεταξύ υγιών ανθρώπων, ακόμα και αν ανήκουν στην ίδια ηλικιακή ομάδα και στο ίδιο φύλο.
Συνήθως η ΣΗΠ προσδιορίζεται με τρόπο που να καλύπτει τις ανάγκες του 97,5% του πληθυσμού, βάσει του πληθυσμού που έχει μελετηθεί. Για την πρωτεΐνη, για παράδειγμα, η ημερήσια ποσότητα που θεωρείται αρκετή για το 97,5% των ενηλίκων είναι 0,8 gr ανά κιλό βάρους. Η ημερήσια ποσότητα που θεωρείται αρκετή για το 50% των ενηλίκων είναι 0,66 gr ανά κιλό βάρους. Και πάλι, υπάρχουν υγιείς άνθρωποι που έχουν ακόμα μικρότερη ημερήσια απαίτηση. Αλλά υπάρχουν και ολόκληρα πετυχημένα διατροφικά σχήματα (όπως η κρητική διατροφή του 1950) που δεν φαίνεται να είναι συμβατά με το σύστημα των διατροφικών προσλήψεων αναφοράς, παρά το ότι έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά υγιεινά.
Η ΣΗΠ, η μέση απαίτηση, και άλλα μέτρα αποτελούν μερικά μόνο εργαλεία για την αξιολόγηση της διατροφής ενός ανθρώπου. Η σύγκριση της διαιτητικής πρόσληψης ενός ανθρώπου σε σχέση με την ΣΗΠ πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή και ιδανικά μαζί με κλινικά, βιοχημικά, και ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου.
Στην πράξη, μια διατροφή βασισμένη σε πλήρη τρόφιμα, με μια σχετική ποικιλία φυτικών τροφίμων μπορεί να προσφέρει πληθώρα θρεπτικών συστατικών που προάγουν την υγεία. Από την άλλη, μία διατροφή που έχει στόχο την κάλυψη των προσλήψεων αναφοράς μπορεί να είναι προβληματική (βλ. λήμμα «Αναγωγισμός»).
